Het blijft altijd leuk om een klein haakwerkje onder handen te hebben. Alleen weet ik niet altijd wat ik dan moet gaan haken. Maar ineens kom ik dan iets tegen waarbij ik denk, yes, dat ga ik ook doen. Dit was zo'n werkje. Een heel klein slabbetje, gehaakt in een lief babykleurtje. Een werkje voor één avond, bijvoorbeeld. Zo leuk om te haken, zo klaar en je hebt een klein cadeautje om weg te geven. Of om op te sturen in plaats van of met een kaartje. Deze roze heb ik al opgestuurd. Een piepklein slabbetje voor een piepklein meisje... Voor het patroon kun je hier terecht
0 Comments
Mondkapjes, je ontkomt er niet aan. Wij hadden er tot voor kort niet echt mee te maken, alleen onze dochter die in de zorg werkt draagt ze op haar werk. Maar nu er weer meer gereisd moet worden met het openbaar vervoer kwam er ook hier vraag naar mondkapjes. Ik vind de wegwerpdingen nogal prijzig. Als je er maar een paar nodig hebt dan zou dat nog een keer gaan maar voorlopig ziet het er naar uit dat ze wel een poosje gedragen moeten worden. Je gebruikt er twee per reis. Niet alleen omdat dat zo voorgeschreven is maar ook omdat je de hele reis er zelf in zit te ademen (moet je ook niet te lang over nadenken). Nu denk je zeker dat ik er een paar gehaakt heb? Nee, hoor, ik kan gelukkig ook een beetje naaien en ben eerst netjes begonnen met het patroon van het RIVM. Ze zagen er leuk uit maar zijn enorm groot en trekken erg aan je oren. Dan krijg je van die 'flappies'. Beetje jammer van mijn werk, maar ja, als de jongelui er uren mee op moeten zitten mag het wel een beetje comfortabel zijn. Dus heb ik op het internet gezocht naar een goed zittend en makkelijk te maken patroon. Ik ben niet de enige die mondkapjes maakt blijkbaar want er zijn patronen te kust en te keur. Na een paar probeersels heb ik nu een heel makkelijk patroon gevonden en het zit ook behoorlijk goed. Zelf vind ik het dan leuk om een mooi stofje te gebruiken maar ja, je laat jongens natuurlijk niet met stippeltjes en bloemetjes lopen. Groen mocht dan wel. Toen vond ik een nieuw zwart T-shirt, een mooie grote, daar kan ik er heel wat uit maken. Is ook goedgekeurd. Alleen is dat wat dikkere stof. Bij het opruimen van kleding van mijn man vond ik een oud overhemd. Lichtblauw en heerlijk dun. Ideaal lijkt me. Daarvan heb ik er een paar gemaakt en die worden maandag uitgeprobeerd, maar dat gaat wel goed komen. Het dikke elastiek is door de schaarste ervan vervangen door dun elastiek wat alleen maar een verbetering blijkt te zijn. En zo verfijnen we langzamerhand de kunst van het mondkapjes maken. Of ze helpen tegen het virus? Niet echt, denk ik. Maar wel tegen een boete!
Hier vind je een tutorial voor het maken van een mondkapje. Voor ons (o)maatje, die door de omstandigheden van het Corona-virus plotseling opgenomen werd in een verzorgingshuis, heb ik deze zonnige bloemenslinger gehaakt.
Om op te sturen als klein cadeautje omdat je er immers zelf niet heen mag. Je mag met haar praten vanaf het balkon, je kunt iets opsturen of even bellen, en dat is het dan. Een bezoekje of een knuffel? Dat zit er niet in. Soms wil je dan iets doen (behalve haar kleding wassen) of geven, iets van jezelf in de hoop dat zij het begrijpt en er een beetje blij van wordt. In afwachting van betere tijden. Deze bloemenslinger heb ik al eerder gehaakt, dat vind je hier en daar is ook de link naar het patroon te vinden. Alweer lang geleden ben ik, met mijn schoonzus samen, naar een avond geweest waar voor het goede doel granny's gehaakt werden. Ze werden daar ook aan elkaar gehaakt en zo tot dekens verwerkt. Het was een beetje een ongemakkelijke avond voor ons omdat we met ons tweetjes in een hele groep voor ons onbekenden zaten, die elkaar allemaal wel kenden. We werden vriendelijk ontvangen hoor, en een beetje nieuwsgierig ook, natuurlijk. Later in de auto hebben we er samen hartelijk om gelachen, hebben wij weer. Toch zette dat restjes verwerken tot dekens me wel aan het denken. Ik houd niet van vierkantjes haken, nou ja, ik vind het wel leuk, maar dan een paar. Steeds hetzelfde vierkantje haken verveelt mij al snel. Maar het leek me wel eens leuk om een zigzag- of ripple-deken te haken. Dus heb ik mijn restanten bij elkaar gezocht en ben begonnen met het haken van een deken. En wat blijkt dan? Dat er natuurlijk nooit restanten genoeg zijn. Dus moesten er nieuwe restanten gekocht worden, tja, zo gaat dat. Het heeft een poosje geduurd met die deken maar nu is 'ie dan toch af. Hij is inmiddels meegegeven naar de stichting en hoop ik dat er een kindje in Zuid- Afrika blij gemaakt wordt met mijn deken. Het idee voor deze deken kwam HIER vandaan en wil je weten waar de deken naar toe gaat? Kijk dan eens hier.
Dit vestje ligt al weer een poosje klaar om over te bloggen. Het is een bolero voor een meisje van ongeveer 6 jaar. Niet speciaal voor iemand maar dat is de maat ongeveer. Ik ben hier aan begonnen meer als voorbeeld, om daarna met een andere kleur en ander garen dit patroon nog eens te gebruiken. Maar omdat dit met best wel speciaal garen is gehaakt, het is elastisch, lijkt me dit patroon niet zo geschikt om het met ander materiaal te haken. Of in ieder geval is het resultaat heel anders. Daarbij vond ik het een naar patroon. Het lijkt meer een breipatroon met meerderen en minderen en zoveel centimeters enz. Ik ben er uit gekomen, maar ik moest er echt voor gaan zitten en goed over nadenken i.p.v. gewoon toer voor toer het patroon te volgen. Maar...het resultaat mag er zijn, toch? Het haakpakket voor deze bolero heb ik HIER besteld Blijkbaar heb ik een beetje strak gehaakt, want ik hield nog een heleboel garen over. Dat is aan het bolerootje niet te merken, want het patroon klopt, gelukkig. Van het overige garen heb ik een baby-jurkje gehaakt. Nou ja, overige, ik heb nu nog anderhalve bol over, maar daar moet ik later dan maar weer eens iets van maken. Dit jurkje heb ik ook al eens eerder gehaakt, in roze katoen. Toen werd het heel wat groter. Dat kun je hier nog eens bekijken.
Nu is het een klein jurkje voor een mini-meisje. Dit patroon is ook verkrijgbaar bij het garen dat je bestelt en dat kan HIER Een hele poos geleden blogde ik over dit corner-to-corner werkstuk: Je kunt het HIER nog eens na lezen. Het was af en ik wist niet wat ik er mee moest. En eerlijk gezegd weet ik het nu nog niet. Ik heb hier een kussen liggen en ik heb een stofje gekocht voor de achterkant, maar... eerst moest er nog een randje langs gehaakt worden. Tijdens mijn zoektocht naar een randje stuitte ik op een patroon van een mandje, met een kantje. Hé, dacht ik, ik heb nog een bol garen liggen waar ik niet veel mee kan maar misschien kan er net een mandje uit. Aan de slag dan maar, zoals dat met mij wel vaker gebeurt, op zoek naar het één en dan verder gaan met heel iets anders. Enneh, een mandje is ook zo weer af, dat scheelt. Kijk zo leuk: Het patroon kun je vinden in het boek, meer Kant haken, van Sacha Blase- van Wagtendonk. Dit kantje werd het dus niet als randje voor mijn kussen. Dat vond ik uiteindelijk HIER Nu de rand ook gehaakt is, is het zo'n grote lap geworden dat ik er eigenlijk geen kussen meer van kan maken. Dus het haakwerk is af, er ligt een kussen en een lap stof en ik weet nog steeds niet wat ik er van zal maken. Als iemand een goed idee heeft, hoor ik dat graag.
De *een-mooi-gebaar* deken is al een poosje af. Maar om 'm te laten zien moeten er eerst foto's gemaakt worden. Dat is met zo'n grote lap niet zo heel makkelijk. Waar doe je dat, vooral in de winter, en vooral, hoe komen de kleuren mooi tot z'n recht. Nou, niet dus. Heel jammer is dat, want zo is gewoon niet goed te zien hoe 'ie in het echt is. Geloof me maar als ik zeg dat 'ie dan echt mooier is. Maar hier dan een poging: Buiten in het zonnetje, leuk geprobeerd, maar geen succes. Binnen, gedrapeerd over een stoel, eigenlijk ook niet echt mooi, maar het is hier wel warmer, dus we gaan binnen verder: Hier in z'n geheel, ik zal maar niet vertellen wat voor capriolen ik hier voor moet uithalen! Vanaf de ene hoek, en vanaf de andere hoek. Een paar foto's van dichtbij Hier is de rand goed te zien De deken is zo groot dat 'ie op een 1-persoonsbed past. Als laatste, een paar foto's van de deken, gedrapeerd over het traphekje. Eigenlijk verdient deze deken een echte fotoshoot, vind ik. Stiekem ben ik best een beetje trots ;-) Wil je nog weten waarom en hoe ik begon aan deze deken? Dat lees je hier terug. Soms vind ik het leuk om maar zo even een kleinigheidje te haken. Zoals nu, nu mijn deken af is en er nog genoeg andere haakwerkjes liggen te wachten om afgemaakt te worden, pak ik toch iets wat ik allang eerder had willen haken. Dit bijvoorbeeld. Een setje onderzetters: Gezellig, toch? Nu smaakt je kopje koffie net een beetje lekkerder.
Je hebt wat restjes katoen nodig en een haaknaald, en hier kun je het patroon vinden. Leuk om te haken en lekker snel klaar. Het is al weer heel lang geleden dat ik iets geschreven heb. Dat is niet omdat ik niet meer haak, ook niet omdat ik niet meer wil schrijven, maar omdat er weinig te schrijven valt. Inmiddels is het 2019 geworden en het wordt weer tijd om iets van me te laten horen vind ik. Mijn eerste werkstuk dat af is, is opnieuw een baret. Dat was echt in de eerste week van januari en ik was blij dat ik iets had om te laten zien en om over te schrijven. Maar het baretje was al weer weg voordat ik er een foto van had gemaakt. Een berichtje zonder foto's vind ik niet zo leuk dus, geen blogje, helaas. Maar nu heb ik toch iets. Zoals jullie misschien nog wel weten ben ik met een deken bezig van allemaal vierkantjes. Een heel jaar lang elke dag een vierkantje. Ze zijn inmiddels allemaal gehaakt en ik ben nog bezig alle vierkantjes aan elkaar te zetten. Ik dacht, dat doe ik even, maar dat valt nogal tegen. Het eind is wel in zicht, maar dan moet er nog een rand om heen. Het duurt niet heel lang meer, dan kan ik 'm laten zien, geduld, geduld. In die deken zat een leuk vierkantje, vond ik, kijk deze hieronder: Dit is een patroon dat je steeds kunt herhalen. Het leek me leuk om dat te gebruiken voor een kussen. Ik heb wat kleuren bij elkaar gezocht en dit is het geworden: Ik heb alleen een voorkant gehaakt, dus moest ik nog wel een kussenhoes naaien. Gelukkig had ik nog wat bijpassende stofjes liggen. Dan is een hoes ook zo gemaakt. De gehaakte voorkant heb ik met de hand op de hoes genaaid. En kijk mijn kleine walvisje nou, heeft 'ie toch allemaal spelden in zijn rugje :-)
Het patroon van het vierkantje kun je HIER vinden Vlak voor de uitgerekende datum bedacht de aanstaande moeder dat de bestelde omslagdoeken toch niet zo mooi waren. Als je dan een vriendin hebt wiens moeder kan haken, vraag je haar of ze een omslagdoek of babycape wil haken. Laat die moeder dat nou heel leuk vinden om eens een keertje te doen. En zo gebeurde het dat ik als een razende moest haken om nog voor de geboorte van het kleintje een omslagdoek klaar te hebben. Het lastige is, dat je niet weet wanneer een baby zich aandient en hoeveel tijd je dus hebt. Eerst heb ik van Scheepjes, Roma Hidde aangeschaft. Een dik soort acryl in een mooie grijze kleur. Maar met haaknaald nr. 8 werd het nog steeds zo'n stijf geheel dat ik het een beetje zielig voor de baby vond om daar in te moeten liggen. Van alles geprobeerd, andere steken, andere haaknaald maar ik werd er niet blij van. Inmiddels waren we nog een halve week verder, oeps, wat nu. Mijn dochter ging toch nog naar de stad en ik heb haar gevraagd of ze eens even bij Zeeman wilde kijken of er nog Royal garen was in de kleur grijs. Licht- of donkergrijs, dat moest zij dan maar even bekijken. Zij kent haar vriendin het best en had de babyspulletjes gezien. Wat er het best bij past moest ze maar meenemen. Het werd lichtgrijs. Zaterdagmiddag, vanaf dat ik garen had, ben ik meteen begonnen. Hè, hè, dat was beter. Als het resultaat veel mooier is, haak je ook veel blijer. Met een flinke vaart gehaakt was de omslagdoek dinsdag klaar, pfff. Laat maar komen die baby... Twee dagen later werd het kleine mensje geboren en kon er gebruik gemaakt worden van de doek. Zo schattig... Met toestemming van mama Het patroon van de omslagdoek is heel bekend en komt hier vandaan. Het is een eenvoudig patroon met een mooi resultaat, vind ik, en leuk om te haken. Een ding nog, ik hoop er een, eventuele, volgende keer iets meer tijd voor te hebben :-) Klik op de foto om 'm in z'n geheel te bekijken
|
|