Ineens is het maart. Ik was nog zo van plan om in februari een blog te schrijven maar omdat ik ziek werd kwam er niet van en het heeft een heel poosje geduurd voordat ik er weer zin in kreeg om te handwerken of om er over te schrijven. Maar hier ben ik dan weer. De blauwe sokken waar ik de vorige keer over schreef zijn af. Ik had met mezelf afgesproken dat ik er niets meer tussendoor zou doen. Maar ja, als er dan een geboortekaartje komt en je kunt er niet heen vanwege een coronabesmetting, wat dan? Een kaartje sturen kan altijd maar een cadeautje is leuker. Omdat ik een patroontje had voor piepkleine sokjes heb ik dat er bij gepakt. Het garen had ik in huis, de naalden ook natuurlijk en toch maar gauw begonnen. Natuurlijk moest ik het eerste sokje bijna helemaal uithalen, dat is niet vreemd voor mij bij een nieuw patroon, dat overkomt me eigenlijk altijd. Desalniettemin (mooi woord, hè) zijn piepkleine sokjes ook snel klaar. Dat is heel wat anders dan sokken breien in maat 46. Wat zijn ze schattig geworden. Kijk maar: Lief toch? Ze zijn gebreid met Phil Mixte van Phildar in crème. Het patroon kun je HIER vinden. Ik heb alleen het boordje anders gebreid dan in het patroon, het zogeheten muizentandje. Hoe je dat doet zie je HIER. Een paar sokjes zijn nog wel makkelijk bij een kaartje in te stoppen en zo kon ik toch een cadeautje brengen. Zie je wel, het blijft over sokken gaan. Ik heb er nog meer. ; ) Van een mevrouw kreeg ik een bol wol. Daar heb ik ook een paar kindersokken van gebreid. Maat 22. Op naalden 3, maar de wol is eigenlijk te dik. Het is een stevig paar sokken geworden die goed te gebruiken zijn als slofjes: Tussendoor moeten er, heel ouderwets, sokken gestopt worden of als het gat te groot is en ik nog wol over heb, brei ik een nieuw stuk voet aan een oude sok. Dat is eerst heel goed te zien maar dat duurt niet zo heel lang, dan is het nieuwe ook daar weer af. Dan kom ik eindelijk aan m'n haakwerk toe. Daar had ik zin in en het is ook heel leuk om te doen. Ik laat er een paar plaatjes van zien en hoop er een volgende keer over te bloggen. Tot dan.
0 Comments
|
|