Kijk nou toch, zo mooi. Nadat ik dit gezien en gelezen had wilde ik dat ook haken. De prijs sprak me aan, de steek is niet moeilijk maar de kleuren zijn het toch wel die dit helemaal maken. Zo gezegd, zo gedaan. Garen gehaald en in ras tempo aan het haken geslagen. Voor wie, dat wist ik nog niet, misschien voor mezelf en anders voor de verkoop. De bedoeling was ‘m net zo groot te maken als m’n voorbeeld, dus door te haken tot 2,20m(breedte) maar dat haalde ik echt niet met 4 bollen. Ik ben gestopt bij 1,80m en toen moest ik nog nieuw garen halen voor de franje. Toen de omslagdoek klaar was en ik ‘m voor de spiegel showde aan mijn dochter wilde zij ‘m hebben. Oké!? Verkocht…. Niet veel later kwam ze bij me en zei: “eh mam, M. wil er ook zo één”. Oef, nog zo één? Nou, goed dan, op naar de winkel en nog zo’n portie garen halen en nog zo’n portie haken. Met dit resultaat. Leuk hè? Allebei een mooie omslagdoek voor een studentenprijsje, wat wil een mens nog meer. En, helaas, er komt er voorlopig niet één voor de verkoop. Wil je ‘m zelf graag haken klik dan eens hier of hier. Foto's met dank aan Mieke Fotografie
10 Comments
Het is fijn om met een groot project bezig te zijn maar om dat gezellig te houden is het leuk om er af en toe iets tussen door te haken. Gelukkig zijn er dan familieleden jarig of worden er baby’s geboren. Mijn nichtje was afgelopen zaterdag jarig en kreeg van mij een paar polswarmers. Dezelfde als die van oudste dochter, alleen de kleuren net andersom. Het patroon komt uit het boek ‘Kant Haken’ van Sascha Blase-van Wagtendonk. Ik heb ze gehaakt met ’Scheepjes Stone Washed’ in de kleuren Deep Amethyst en Crystal Quartz. Deze week kun je wel een paar polswarmers gebruiken en sjaals en mutsen. Foto's met dank aan Mieke Fotografie Kraamkadootjes zijn ook altijd leuk om te haken. Vorige week heb ik dit schattige beertje (het patroon vind je hier) gehaakt en ook al gegeven voor een klein babyjongetje: Kleine kadootjes kun je nog wel na de geboorte haken maar wil je iets groters haken dan is het handiger om iets te maken wat niet zo gebonden is aan het geslacht van de baby. Als je zoals mij een lief jurkje haakt in de hoop dat de nieuwe baby maar een meisje zal zijn en het is toch een jongetje… dan blijf je zelf met je kadootje zitten. Geen nood natuurlijk, er wordt altijd wel weer een babymeisje geboren maar soms duurt dat een poosje. Dit is veiliger, heel schattig en kan voor allebei…
Er is in de kerstvakantie nog meer uit mijn haakpen tevoorschijn gekomen. En wel, wederom een kussen. Er bleef garen over van een ander project, er ontstaat een idee en daar gaan we dan weer. Haken maar… Mijn moeder grinnikt als ze me driftig ziet haken en wijst dan veelbetekenend naar de stapel kussens die er al ligt. Sja mam, ik kan het ook niet helpen, het moet gewoon! De voorkant heb ik gehaakt in de V- steek, de achterkant in de blanket stitch of in het Nederlands, golfjessteek. Voor- en achterkant zijn aan elkaar gezet met de kreeftsteek en voor de roosjes moet je hier zijn. Even googelen en je vind duidelijke uitleg van de steken, met tekeningen, foto’s en soms zelfs met filmpjes. Ik heb Royal garen gebruikt van Zeeman in de kleuren licht- en donkergrijs, roze en wit. De ketting van lossen waar je mee begint, haak ik met een iets dikkere haaknaald maar daarna heb ik haaknaald 7 gebruikt. Het binnenkussen (50x50 van Ikea) had ik nog liggen en hoppa…. weer een kussen klaar. Niet moeilijk, wel leuk. Verder heb ik nog een cadeautje gehaakt maar dat kan ik nog niet laten zien omdat de jarige het nog moet krijgen. Dat komt de volgende keer. Foto's met dank aan Mieke Fotografie
De kerstvakantie is toch productiever gebleken dan ik had verwacht. Blijkbaar zijn er toch meer verloren uurtjes in de hectiek van werken, boodschappen doen, verjaardagen, koken, taart maken enz. dan je van tevoren kunt bedenken. Dus is er toch van alles gemaakt en gehaakt. Wat wil je hè, als haken bijna therapie is. Dit is geen haakwerk maar toch wil ik dit jullie graag laten zien. Een soort prikbord/ memobord. Het idee ervoor ontstond toen ik dit had gezien en gelezen. Ik heb een canvasdoek bespannen met deze landkaartenstof die je koopt bij Kwantum. Met een nietjesschieter (hoe heet zo’n ding eigenlijk?) waarvan ik wist dat mijn man die nog ergens had liggen, ‘k heb ‘m vrij snel gevonden ook nog, is zo’n klusje snel geklaard. Met, dat vind ik dan hè, een mooi resultaat.
Ze passen hier in ieder geval prima tussen. Tenminste, mijn man vond dat ik ze mee had moeten nemen om er hier foto’s van te maken. Goed idee maar wel een beetje gek, toch? Maar ze misstaan ook niet bij mijn oma’s koffiemolen die nu bij mij in de keuken hangt. Een vleugje nostalgie dat mij een beetje heimwee geeft naar een tijd die ik niet meegemaakt heb. Zou je er naar terug verlangen als dat wel zo was geweest? Wij die zo verwend zijn met comfort en luxe? Het zou ons in ieder geval niet meevallen.
Rest mij nog jullie allen een goed en gezegend 2016 toe te wensen. |
|