De meteorologische lente is begonnen op 1 maart. Maar, brrr..., wat was het toen nog koud. Toch, doordat het zo zonnig was, en lekker warm achter het glas kreeg ik zin om iets lente- achtigs te haken. Gewoon in lichte, frisse kleurtjes. Voor het raampje naast de voordeur hingen nog de ijskristallen. Nou, die hingen daar die week nog goed, het paste precies bij het weer. Maar als de lente komt, moeten ijskristallen wijken. Vandaar deze lentehanger. Het patroon komt HIER vandaan, maar is er maar een gedeelte van omdat mijn hanger niet groter kon worden dan Ø 25 cm. Echter, voor het zover was dat deze hanger opgehangen mocht worden, waren daar die erg koude dagen. Mijn man is een echte koukleum geworden. Eerder was ik dat, zocht ik bij hem een beetje warmte, maar nu zijn de rollen omgedraaid. Dat schijnt normaal te zijn als je ouder wordt, heb ik van horen zeggen. Hij moet van en naar zijn werk een eindje rijden en heeft dan van die ijskoude handen. En met vorst is het stuur zó koud, dat vind ik zelfs. Ik had al eens bedacht dat ik voor mezelf deze polswarmers zou breien. Ik ben er zelfs mee begonnen maar dat werd niet echt wat en heb ze maar weer uitgehaald. Toch, met die koude in het vooruitzicht heb ik het patroon er weer bij gepakt en met de nodige aanpassingen heb ik voor mijn man en mijzelf een paar van deze dingen gebreid. Grip op het stuur én warme handen. Manlief is er blij mee. Ook leuk om weer eens te breien, en dit is werkelijk makkelijk te maken. Als laatste zal ik nog even iets van de *een-mooi-gebaar-CAL* laten zien. Het is al weer achterhaald want we zijn al weer veel verder, de vierde rij zit er ook al aan, maar daar heb ik nu geen foto's van. In dit berichtje schreef ik er ook over. Drie keer raden welk vierkantje van 14 februari is :-)
8 Comments
|
|